Deze wil ik een dezer dagen ook maken :)

Hallo lieve allemaal,

Na lang, 1 dag, twijfelen, zet ik dit berichtje toch maar op het blog. Fantastisch dat ik zoveel berichtjes krijg en de vraag hoe het met me gaat. Dat gaf de doorslag om het resultaat van mijn operatie te berichten.

Het is heerlijk om weer thuis te zijn en in mijn eigen bed te kunnen slapen. Dat heb ik ook heerlijk gedaan :).

Een beetje jammer is wel, dat de pijn in mijn voeten er nog steeds is, ondanks de operatie.

Conclusie: Het is een polyneuropathie, iets heel wat een heel breed begrip heeft. Bij mij komt het er op neer dat de zenuw kapot is en deze pijn af geeft. Dan zou je zeggen dat de ze de zenuw maar weg gaan halen en het probleem is opgelost, maar helaas. De zenuw geeft ook nog andere signalen af. Goed.... terug naar wat ze in het ziekenhuis hebben gedaan en gezegd:

Ten eerste hebben ze de vernauwing in mijn ruggenmerg weg gehaald (stenose) met de gedachte dat dit de oplossing zou zijn. Na drie dagen, uitwerking van de narcose en andere dufmakers, kwam de pijn met dezelfde vaart weer terug. Bij de vorige operatie was dit ook al zo en toen heb ik cortisone gehad, waar ik niet tegen kan.

 Nu bedacht een arts, die gespecialiseerd is in pijnbestrijding, dat ik wel restles legs zou kunnen hebben(!). Nu weet ik hoe dat voelt en dat dit het niet is. Maar goed, hij wilde graag dat ik er daar een medicijn voor uit ging proberen. Dit resulteerde in meer pijn en ik werd super misselijk. Geen optie. 

Een andere arts had het idee geopperd om maar antidepressiva te nemen. 8 weken uitproberen en 16 weken afkicken.....................mmmmm voor mij geen optie!

Dit heb ik geweigerd ook door de reactie van een verpleegkundige. (uitleg geef ik verder  niet ivm geheimhouding van haar ).

Een hele groep artsen stonden om mijn bed en weten niet wat ze moeten doen...........pffff..... is er geen vakblad waar in staat dat er iemand gepromoveerd is hierin, of is er geen speciale kliniek waar dit in behandeld kan worden zonder met allemaal troep in mijn lijf te stoppen?

Reactie: jaja neenee,   (ze vinden me hier vast wel een beetje bij de hand, maar het is mijn lijf en ik wil van de pijn af, punt!) 

De chefarts, waar ik het heel goed mee kan vinden en die wel naar mij luistert, kwam hier later op terug, hij wil dat ik naar een revalidatiekliniek ga en kijken of een beweging- therapie bestaat in combinatie met een medicijn om van deze pijn af te komen. 

Dit is ook weer een lastig verhaal, omdat ik Nederlander ben en in Duitsland woon, maar niet voldoende gewerkt heb in de DE. Hier zijn ze er mee bezig om dit uit te zoeken en dat hoor ik binnen 14 dagen.

Van een collega van Kees, heb ik een fantastische site gekregen, waar deze ziekte goed beschreven staat en dat er wel verschillende behandelingen bestaan. Het is een kliniek in Soest, dus een goeie optie om daar contact mee op te nemen.

Eerst nog een paar weken plat ivm de operatie, dan misschien revalideren en dan weer verder, step by step

.

Vervelen doe ik me voorlopig niet, ik haak, brie, lees, kijk tv en heb nu een dochter thuis, heel gezellig. I

Jullie bedankt voor de aandacht in welke vorm dan ook en fijn dat jullie mijn gezeur willen aanhoren :))))))

Allerliefs, Yvonne